به گزارش خبرنگار خودرونامه، آن طور که رئیس مرکز اطلاعات و کنترل ترافیک پلیس راهور فراجا اعلام کرده،  از 24 اسفند پارسال تا 14 فروردین امسال –تنها 20 روز- 813 نفر در صحنه تصادفات جان خود را از دست داده اند. این آمار ممکن است با توجه به انتقال برخی مصدومان به مراکز درمانی احتمال فوت آنها، بالاتر نیز برود.

به گفته سرهنگ احمد شیرانی، در این مدت 100 هزار تصادف در جاده های کشور رخ داده که 667 مورد آنها منجر به فوت شده است. وی تاکید کرده که از مجموع 100 هزار تصادف رخ داده، بیش از 17 هزار مورد منجر به جرح شده و بالغ بر 21 هزار مصدوم (مصدومانی که در بین آنها قطع عضو هم دیده می شود) نتیجه آن بوده است. با توجه به این آمار، طی تنها 20 روز، به طور متوسط روزی پنج هزار تصادف در جاده های کشور رخ داده که منجر به مرگ روزانه حدود 41 نفر (به طور متوسط) و مصدومین روزی هزار و 50 نفر (به طور میانگین) شده است.

طی این سال ها ایران همواره در رده های بالایی جدول کشته های جاده ای قرار داشته و این موضوع در تعطیلات نوروز با توجه به گستردگی سفرها بیشتر به چشم آمده و ذهن افکار عمومی را به خود مشغول کرده است.

اما به راستی چرا جاده های ایران سالانه هزاران قربانی می گیرند؟ مقصر این کشتار جاده ای کیست و چیست؟ در این ماجرا هرچند در نگاه اول انگشت اتهام خیلی ها به سمت خودروهای داخلی می رود، اما آیا مقصر اول و آخر مرگ هزاران نفر در جاده ها و حتی خیابان های کشور، تنها این خودروها هستند؟

تردیدی وجود ندارد که ایمنی و کیفیت خودرو نقش بسیار مهمی در کاهش تلفات جاده ای دارد، اما همه جای دنیا دو عامل دیگر شامل راه و خطای انسانی –در کنار عامل خودرو- سوانح جاده ای را رقم می زنند. در این بین، خطای انسانی نقش بسیار مهمی –شاید نقش اصلی- را در وقوع سوانح دارد، کما اینکه طبق اعلام راهور ناجا، ۴۴ درصد تصادفات نوروزی به دلیل عدم توجه به جلو (بیشتر به دلیل خواب آلودگی راننده)، ۲۰ درصد ناشی از عدم توانایی کنترل وسیله نقلیه (به دلیل سرعت غیرمجاز) و هشت درصد مربوط به سبقت غیرمجاز و انحراف و تجاوز به چپ در راه‌های دوطرفه بوده است. بنابراین اینکه راننده به عمد یا سهو دچار اشتباه و خطا در رانندگی بشود یا نشود، نقش اصلی را در وقوع سوانح جاده ای دارد.

این موضوع البته از تقصیر خودروهای داخلی در تلفات جاده ای نمی کاهد و اتفاقا ایمنی و کیفیت نه چندان مناسب خودروها یکی از دلایل اصلی ختم شدن تصادفات به مرگ و مصدومیت شهروندان است.

در دنیا نیز این موضوع پذیرفته شده که سه عامل خودرو، راه و خطای انسانی در وقوع تصادفات سهم دارند، اما خودروسازان سعی می کنند محصولی تا حد امکان ایمن بسازند تا در صورت خطای انسانی، کمترین آسب ممکن به سرنشینان و عابران پیاده برسد. بنابراین خودروهای داخلی قطعا در وقوع تصادفات و تلفات جاده ای نقش مهمی دارند، اما تنها مقصر ئنیستند.

مسئله دیگر اما "راه" است. بسیاری از جاده ها و بعضا خیابان های کشور از ایمنی لازم و کافی برخوردار نیستند، ضمن آنکه هنوز مسیرهای زیادی دو بانده نشده اند و این مسائل سهم مهمی در وقوع تصادفات جاده ای دارند. مسئله نا امن بودن "راه" بارها تحت عنوان نقاط حادثه خیز مطرح شده است، چه آنکه راه با همدستی انسان و خودروهای دارای سطح کیفی و ایمنی پایین، حوادث و سوانحی دردناک را می آفرینند.

بنابراین کاهش سوانح جاده ای و پایین آوردن آمار تلفات جاده ای، در گرو توجه به هر سه عامل انسانی، خودرو و راه است و غفلت از هر یک، اجازه نمی دهد سطح ایمنی در جاده های کشور در حد استاندارد بالا برود.