چند سالی می‌شود که خودروسازان بزرگ دنیا پروسه ورود به جهان هوشمند خودرو را کلید زده و از طرح‌های محتلف خود در این عرصه رونمایی می‌کنند. نقطه عطف این ابرپروژه، خودروهای خودران هستند، خودروهایی که قرار است روزی بدون دخالت راننده و شاید بی نیاز از حضور انسان، در جاده‌ها و خیابان‌ها تردد کنند. ایده اولیه طرح خودروهای خودران را تسلاموتورز و مالک پرآوازه‌اش ایلان ماسک روی میز گذاشت. ماسک سال گذشته وعده داد که اولین خودرو کاملاً خودران تسلا روانه بازار می‌شود، خودرویی که تا حد زیادی به دخالت راننده نیازی ندارد.

با ارائه این ایده، دیگر خودروسازان بزرگ دنیا نیز به فکر طراحی و تولید محصولات خودران افتادند، از جمله ولوو، تویوتا و فولکس واگن. همه آنها روزی را تصور می‌کنند که جاده‌ها و خیابان‌های بسیاری در دنیا شاهد تردد خودران ها هستند، بی آنکه خطر خاصی آنها و عابران پیاده و دیگر خودروها را تهدید کند. این رؤیا هرچند دست نیافتنی نیست، اما به نظر می‌رسد جهان سال‌ها و شاید دهه‌ها با تعبیر آن فاصله دارد. با وجود پیشرفت‌هایی که در عرصه خودران ها رخ داده، کماکان اطمینان ۱۰۰ درصدی نسبت به ایمنی آنها وجود ندارد، ضمن آنکه هرچند وقت یک بار اخباری مبنی بر بروز سوانح و تصادفات منجر به مرگ این خودروها منتشر می‌شود.

حدوداً سه سال پیش، یک عابر پیاده در ایالت آریزونای آمریکا در اثر برخورد خودرو خودران متعلق به شرکت اوبر، جان خود را از دست داد. چندی پیش نیز خبر رسید دو شهروند آمریکایی سوار بر خودرو خودران تسلا، با درخت برخورد و هر دو کشته شدند و تسلایشان هم در آتش سوخت. وقوع چنین حوادثی نشان می‌دهد جهانیان حالا حالاها با تعبیر رویای خودران ها فاصله دارند، مخصوصاً اینکه برخی شرکت‌های خودروسازی بزرگ هنوز رسماً به این عرصه ورود نکرده‌اند.

رسیدن به رویای خودران، زمانی تعبیر خواهد شد که اطمینان ۱۰۰ درصدی نسبت به ایمنی آنها ایجاد و همه بازیگران نقش اول صنعت خودرو جهان در این ابرپروژه شریک شوند. سال‌های زیادی تا خوابیدن پشت فرمان خودروها باقی مانده، اما آن روز بالاخره فرا خواهد رسید.