به گزارش خودرونامه، داستان از این قرار است که سازمان حفاظت محیط زیست، شماره گذاری خودروها را از ابتدای امسال منوط به کسب استاندارد آلایندگی یورو5 کرده و هر خودرویی سند تجهیز به این استاندارد را نداشته باشد، اجازه پلاک گذاری نخواهد داشت. حالا رنوهایی که ایران خودرو و پارس خودرو در همین دوران تحریم تولید کرده و مالکان شان چشم انتظار دریافت آنها هستند، در مخمصه یورو5 گیر افتاده و شماره گذاری نمی شوند. از همین رو تعداد زیادی از محصولات خانواده ال90 در پارکینگ های خودروسازان خاک می خورند و تکلیف شان مشخص نیست. این خودروها پیش از تحریم صنعت خودرو کشور در تابستان 97، پیش فروش شده اند و باید خیلی زودتر از اینها به دست صاحبان شان می رسیدند، با این حال ابتدا تحریم و حالا هم "استاندارد یورو5" اجازه تحویل آنها را نمی دهد. هرچند سازمان حفاظت محیط زیست به درستی در راستای کاهش آلایندگی، خودروسازان را ملزم به رعایت استاندارد یورو5 در محصولات شان کرده است، با این حال به نظر می رسد ماجرای رنوهای تولیدی می تواند یک استثنا باشد. اولا اینکه رنو از دو سال پیش و به دلیل تحریم، ارتباط خود با خودروسازان ایرانی را قطع کرده و این موضوع مانعی بر سر راه تجهیز محصولات خودروساز فرانسوی به یورو5 محسوب می شود. نکته دیگر اینجاست خود ماجرای تحریم نیز چالش هایی در مقابل اجرای استاندارد یورو5 ایجاد کرده است، ضمن آنکه خودروسازان و قطعه سازان با مشکل تامین ارز هم دست و پنجه نرم می کنند. با وجود همه انتقادهایی که به عملکرد خودروسازی کشور وارد است، نمی توان از تاثیرات منفی تحریم بر این صنعت غافل شد، از جمله قطع ارتباط با شرکای خارجی و سخت شدن تامین قطعات از کشورهای اروپایی و حتی آسیایی مانند چین.
این را هم نباید فراموش کرد که خودروسازان ملزم به تحویل رنوهای تولیدی با نرخ قطعی قدیم هستند و اجازه افزایش قیمت ندارند؛ حال آنکه تجهیز آنها به استاندارد یورو5 هزینه بر است. در کنار اینها، انتظار دو سال و اندی مشتریان برای دریافت رنوهای ثبت نامی را هم نباید نادیده گرفت، هرچند البته از جنبه مالی (با توجه به رشد شدید قیمت در بازار) سودی هنگفت نصیب شان خواهد شد. هرچه هست، به نظر می رسد بهتر است خودروسازان و سازمان محیط زیست برای پایان دادن به انتظار طولانی مشتریان رنو، به هر شکل ممکن با یکدیگر کنار بیایند تا این وسط حق الناس از بین نرود.