🔻چرا سایپا همیشه دوم است؟

🔹چرا سایپا به عنوان یکی از  بزرگترین خودروسازان کشور هیچ گاه نتوانسته به لحاظ شخصیتی خود را به مرجع تصمیم سازی ها و سیاستگذاری ها در صنعت خودرو تبدیل کند؟

🔸این خودروساز هرگز به مانند رقیب دیرینه خود به رغم داشتن فرصت های تاریخی نتوانسته نقش کاپیتان را در صنعت خودرو بازی کند و مثل تیم فوتبالی عمل کرده که در بهترین حالت می تواند دوم باشد و هیچ گاه شخصیت قهرمانی را ندارد.

🔹با خارج شدن پیکان از خط تولید، سایپا بزرگترین پایگاه تولید خودروهای مردمی شد و سهم بزرگی از بازار را گرفت و از نظر مالی خود را ارتقا داد اما هرگز قادر نشد به مانند ایران خودرو، کلاس کاری خود را ارتقا دهد و از نظر مدیریتی تیمی در خور را به خدمت گیرد.

🔸منابع بالای مالی سایپا هرگز منجر به سرمایه گذاری در تحقیق و توسعه نشد و این شرکت در حد یک بنگاه اقتصادی و نه بنگاهی استراتژیک برای کشور، به ادامه حیات پرداخت.

🔹سایپا به فرزند دوم خانواده ای می ماند که به حال خود رها شده و چون همه توجه والدین به سمت فرزند اول رفته شخصیت آن شکل نگرفته و نتوانسته در جامعه بزرگ منشی را برای خود کسب کند.

🔸سایپا به مانند رقیب خود از مدیران خلاق در بدنه بی بهره بوده است. این موضوع سبب شده تا توانمندیهای شرکت از یک سطح بالاتر نرود و برخی کارکنان آن همواره برای توسعه شغلی و ارتقای سطح فرهنگی خود در آرزوی پیوستن به ایران خودرو باشد.

🔹به نظر می رسد مجموعه سایپا نسبت به ایران خودرو فاصله فرهنگی بالایی دارد به گونه ای که سایپا با اختلاف در این رتبه بندی فرهنگی در سطوح پایین تری قرار می گیرد. 

🔸نوع برخورد سایپا با جامعه هدف عموما کوچه بازاری بوده و نتوانسته رابطه ای مناسب با جامعه کارشناسی، اقتصاددانان، سیاستگذاران و رسانه ها داشته باشد.

🔹به نظر می رسد با تزریق مدیران خوش فکر به بدنه مدیریتی سایپا و اعمال برخی تغییر ساختارها، جلوگیری از ورود سیاسیون به مدیریت کلان آن و دست به دست شدن مدیریتی از راه هایی باشد که سایپا را به عنوان خودروسازی بزرگ از نظر شخصیت اجتماعی تبدیل کند.

#خودرونامه 

@khodronameh